Peter Lindbergh staat bekend om zijn gedenkwaardige cinematografische beelden en wordt algemeen gezien als een van de meest invloedrijke hedendaagse fotografen.

Geboren in 1944 in Lissa (Duitsland) brengt hij zijn jeugd door in Duisburg. Hij werkt als etaleur voor een plaatselijk warenhuis en schrijft zich in het begin van de jaren zestig in bij de Akademie der Künste in Berlijn.

Hij woont bijna een jaar in Arles, in navolging van Van Gogh, en gaat dan al liftend op reis door Spanje en Noord-Afrika. Later studeert hij vrij schilderen aan de hogeschool voor de kunsten in Krefeld, en in die tijd wordt hij beïnvloed door conceptuele kunstenaars als Joseph Kosuth. Voordat hij afstudeert ontvangt hij in 1969 een uitnodiging om zijn werk tentoon te stellen in de befaamde avant-gardistische Galerie Denise René-Hans Mayer.

In 1971 verhuist hij naar Düsseldorf en krijgt hij belangstelling voor fotografie. Hij werkt twee jaar als assistent van de Duitse fotograaf Hans Lux en opent daarna zijn eigen studio in 1973. Als hij in eigen land steeds meer bekendheid krijgt, sluit hij zich aan bij het blad Stern, samen met fotografielegenden als Helmut Newton, Guy Bourdin en Hans Feurer.

In 1978 verhuist hijnaar Parijs om zijn carrière verder uit te bouwen. Zijn humanistische benadering en idealisering van vrouwen onderscheiden hem van de andere fotografen. Hij richt zijn blik op de ziel en de persoonlijkheid. Zijn visie brengt die twee element- en puur over het voetlicht ‘in all honesty’ en daarbij vermijdt hij stereotypen. Hij prefereert een gezicht met slechts een vleugje make-up, onopgesmukt, op een manier die de authenticiteit en de natuurlijke schoonheid van de vrouwen die hij fotografeert, versterkt. Lindbergh biedt na de jaren tachtig een nieuwe interpretatie van vrouwen, zonder teveel aandacht te besteden aan de kleding.

Peter Lindbergh is de eerste fotograaf die een verhalend element in zijn modefotoseries introduceert, en zijn storytelling leidt tot een nieuwe visie op kunst en modefotografie. In de loop der jaren creëert hij beelden die de geschiedenis van de fotografie markeren vanuit een minimalistische benadering van de postmodernistische fotografie. In 1988 vergaart Lindbergh internationale roem en lanceert hij de carrière van een nieuwe generatie modellen die hij net had ontdekt, door ze samen te fotograferen, gekleed in witte overhemden.

Een jaar later fotografeert hij Linda Evangelista, Naomi Campbell, Cindy Crawford, Christy Turlington en Tatjana Patitz, toen jonge modellen, voor het eerst samen voor de cover van het legendarische januarinummer van Vogue UK in 1990.

Lindberghs werk – beroemd om zijn verhalende modeseries – is het meest bekend van zijn simpele en onthullende portretten en zijn stillevens. Foto’s waarin invloeden van de vroege Duitse films, de wijk vol bedrijven waar hij in zijn jeugd woonde, dans- en cabaretvoorstellingen, maar ook van landschappen en het heelal zichtbaar worden. Lindbergh werkt al sinds het eind van de jaren zeventig samen met gerenommeerde modemerken en -bladen, waaronder de internationale uitgaven van Vogue, The New Yorker, Rolling Stone, Vanity Fair, Harper’s Bazaar US, Wall Street Journal Magazine, Visionaire, Interview en W.

In 2016 krijgt Lindbergh voor de derde keer, een unicum, de opdracht om de 2017-uitgave van de Pirelli-kalender samen te stellen. Dit is de eerste keer in het vijftigjarige bestaan van de iconische kalender dat een fotograaf meer dan twee keer de opdracht krijgt om de fotografie ervan te verzorgen. Eerder fotografeerde hij al de 1996- en de 2002-uitgaven.

Zijn werk is onderdeel van permanente collecties van musea over de hele wereld en wordt getoond in belangrijke musea en galeries, zoals in het Victoria & Albert Museum in Londen, Centre Pompidou in Parijs.