Theatermakers Anoek Nuyens en Rebekka de Wit gaan met hun poëtisch politiek pamflettheater Tenzij je een beter plan hebt  op zoek naar een manier om een wereld te verbeelden waar de mens niet langer de maat der dingen is.

In een Japans onderzoeksstation voor apen woont een chimpansee die veel beter dan mensen getallenreeksen bleek te kunnen onthouden. In allerijl werden mensen met een fotografisch geheugen bijeengetrommeld om het tegen de aap op te nemen. Honderdvijftig jaar na Darwin willen we kennelijk nog steeds beter zijn dan dieren. Laat staan dat we gelijk zouden zijn aan planten of dingen. En dat is niet alleen omdat we daarmee heel wat rechten zouden inleveren, maar ook omdat het daadwerkelijk onze verbeelding voorbij gaat. Is de mens wel in staat zichzelf uit het centrum van het denken weg te halen?

Inmiddels roepen steeds meer denkers op om de relatie tussen mens, dier, natuur en ding bij te stellen en worden er steeds meer proefschriften over de post-humanistische zaak geschreven. Er zijn zelfs verenigingen die je vragen de mier in jezelf wakker te maken.

Omdat ze die proefschriften lang niet allemaal uitgelezen kregen en de mier in zichzelf niet wakker kregen, proberen theatermakers Anoek Nuyens en Rebekka de Wit iets anders. In samenwerking met journalisten, activisten, filosofen, juristen en een mediastrateeg gaan de theatermakers op zoek naar een manier om een wereld te verbeelden waar de mens niet de maat der dingen is.  Tenzij je een beter plan hebt.

Aansluitend aan de theatervoorstelling vindt een doorlopende denktank plaats. De voorstelling opent de verbeelding, de denktank maakt het concreet. Samen met betrokkenen uit het lokale maatschappelijke veld en het publiek gaan Nuyens en De Wit het gesprek aan.