Vanaf donderdag 3 augustus kun je vijf weken lang genieten van spraakmakende, intrigerende en ontroerende documentaires. Niet in een warme filmzaal maar heerlijk in de open lucht bij Humanity House.

Alle documentaires zijn IDFA-favorieten en sluiten aan op het thema ‘Dromers en Dwarsdenkers’. Bij elke docu geeft een bekende dromer / dwarsdenker een persoonlijke inleiding op de film.

Humanity House heeft dit jaar gekozen voor een optimistisch thema. Ze tonen verhalen die hoop geven en inspireren. De documentaires laten ons dappere mensen zien, die hun dromen najagen of buiten de gebaande paden denken, ondanks de weerstand die ze daarbij ondervinden.

3 augustus: The Good Postman

Een tragikomisch portret over de Bulgaarse postbode Ivan, die zich verkiesbaar stelt voor het burgemeesterschap. Het Bulgaarse grensdorp Great Dervent loopt leeg. Er wonen nog maar veertig, voornamelijk hoogbejaarde mensen. Ivan heeft een even sympathiek als opmerkelijk plan bedacht om zijn dorp weer op te laten leven. Al vanaf het Romeinse en het Ottomaanse Rijk kwamen vluchtelingen door deze ‘poort’ Europa binnen. Dus waarom niet de nu passerende Syrische vluchtelingen een huis en een nieuwe start bieden in het lege dorp?

In het programma van zijn grootste tegenstander is voor vluchtelingen geen plaats ingeruimd. En wat de huidige burgemeester over dit thema denkt is niet helemaal duidelijk. De drie worden gevolgd tijdens hun campagne, waarbij slechts een handvol oudjes een luisterend oor biedt. Zo ontstaat een tragikomisch portret van een slaperig gehucht dat zich opeens midden in de actualiteit bevindt. Hoe ervaren de dorpelingen deze spannende tijden? Gevoelens van onrust en angst, maar ook hoop en medemenselijkheid wisselen elkaar in rap tempo af.

10 augustus: Gaza Surf Club

Gevangen in de zogenaamde ‘grootste openluchtgevangenis ter wereld’, trekken de surfer-dudes van Gaza naar de stranden. Ziek van de bezetting en politieke situatie, vinden ze hun eigen persoonlijke vrijheid en expressie van hoop en tegendraadsheid in de golven van de Middellandse Zee.

Een groepje jongens met surfboards zit opeengepakt in een aftandse wagen. Ze rijden naar de kustlijn, dwars door de kapot gebombardeerde straten van Gaza-stad. Een tragisch beeld van Palestijnse jongeren die ondanks alles proberen hun levens richting te geven.

17 augustus: Singing with Angry Bird

Jae-Chang Kim is een temperamentvolle Koreaanse operazanger die door het leven gaat met de bijnaam Angry Bird. Vijf jaar geleden begon hij in de Indiase stad Pune het Banana Children’s Choir voor kinderen uit de sloppenwijk – niet om hen op te leiden tot professionele musici, maar om ze kennis te laten maken met muziek van buiten de sloppen. Het koor heeft het leven van de kinderen veranderd: het gaf ze zelfvertrouwen, structuur en bracht sommigen van hen zelfs in Korea. Toch zijn veel ouders niet overtuigd van de waarde van het koor, tot frustratie van Angry Bird.

De film volgt Jae-Chang Kim een jaar lang in zijn pogingen de ouders te betrekken door hen ook te laten zingen en ze te laten repeteren voor een gezamenlijk concert met hun kroost. Het project drijft Angry Bird vaak tot wanhoop, want voor de ouders die met moeite het hoofd boven water houden, is werk altijd belangrijker. Toch lijkt muziek de kinderen en hun ouders te verbinden én te ontroeren. Een mooi contrast met de dagelijkse realiteit van de sloppen.

24 augustus: Zaatari Djinn 

Midden in de woestijn is in de verzengende hitte een geheel nieuwe stad ontstaan. Een stad die voor 80 procent uit kinderen bestaat. Vanuit het perspectief van vier kinderen uit verschillende sociale milieus, zien en voelen we hoe het is om op te groeien in deze stad; het vluchtelingenkamp Zaatari. Een plek met weinig middelen of zicht op verbetering, maar met ruimte voor dromen.

Ferras (10) is de stille, arme jongen met een oude ziel. Hij wordt achtervolgd door de oorlog. Ferras werkt hard en is moeilijk te peilen, terwijl Fatma (12), met een haan als beste vriend, veel opener en assertiever is. Miryam (15) wordt bijna een vrouw. Ze ambieert een vroom leven maar wordt verliefd op Shakespeare. En dan is er de rijke Hammoudi (8), hij kan alles kopen wat hij wil en voor hem is het kamp een paradijs.

Ondanks hun situatie blijken kinderen het vermogen te hebben om van niets iets te maken; een prop wordt een voetbal, twee insecten een dierentuin. Zaatari Djinn is een zeldzaam intieme film over de veerkracht van kinderen die de werkelijkheid een stuk rooskleuriger zien dan volwassenen. Zaatari mag dan een plek zijn zonder geschiedenis of toekomst, het is wél een thuis.

31 augustus: De kinderen van juf Kiet

Een hartverwarmende documentaire over een juffrouw die je ieder kind wenst. Juffrouw Kiet geeft les aan kinderen van asielzoekers. Ze komen uit landen als Syrië en Irak en hebben heel veel meegemaakt. Gelukkig hebben ze les van juf Kiet. Zij is streng maar rechtvaardig, geduldig, lief en betrokken. Ze leert hen Nederlands en hoe men met elkaar om behoort te gaan.

De documentairemakers filmden alle gebeurtenissen vanuit het perspectief van de kinderen. Zo krijgen we een uniek kijkje in de belevingswereld van de kinderen, die nieuw aangekomen zijn in Nederland: de kleine Leanne, de getraumatiseerde Jorj, de pittige Haya. Tijdens de les, maar ook in het speelkwartier, uit het zicht van de juf. Het resultaat is ontroerend, vaak komisch en soms verdrietig, maar bovenal hoopgevend.