Frida Kahlo (Mexico, 1907-1954) is op dit moment de beroemdste vrouwelijke kunstenaar in de wereld. Kahlo was een van de dochters van een naar Mexico geëmigreerde Duitse fotograaf en een Mexicaanse moeder.

Ze volgde als jonge vrouw kunstonderwijs, maar werd in 1925 op achttienjarige leeftijd ernstig gewond in een tramongeluk. Op weg naar huis werd haar bus door een tram aangereden. De schok was zo hevig dat één van haar voeten verbrijzeld werd en een metalen stuk leuning van de autobus haar onderrug en heup doorboorde om er langs haar bekken uit te komen. Vastgekluisterd in een korset en omzwachteld met verbanden werd het een langzaam en pijnlijk herstelproces. Om de verveling te verdrijven begon Kahlo te schilderen, een bezigheid die al snel zou uitgroeien tot een passie en haar verder leven zou tekenen. De lichamelijke schade van dit ongeval zou haar voor de rest van haar leven achtervolgen.

Als student raakt Frida Kahlo betrokken bij de communistische partij en spreekt ze zich uit tegen fascisme en de klassenmaatschappij. Ze onderhoudt (buitenechtelijke) relaties met vrouwen en mannen in het katholieke Mexico. Ze heeft lak aan geldende schoonheidsidealen en benadrukt haar wenkbrauwen en gezichtsbeharing. Haar kleurrijke jurken zijn geïnspireerd op de klederdracht uit de isthmus van Tehuantepec in de deelstaat Oaxaca, een gebied waarin vrouwen het monopolie op het economische verkeer hebben. Kahlo schildert haar mentale en fysieke pijn, maar ook de ongemakken die alleen vrouwen ervaren, zoals miskramen: onderwerpen die aan het begin van de vorige eeuw niet in het openbaar besproken werden, laat staan geschilderd.

In 1929 trouwde Frida Kahlo met een van de beroemdste Mexicaanse schilders, de muralist Diego Rivera. Rivera’s grootse persoonlijkheid, revolutionaire politiek en inspirerende muurschilderingen maakten hem tijdens zijn leven tot een beroemdheid. Zowel Kahlo als Rivera hadden buitenechtelijke relaties. De relatie tussen Kahlo en Rivera was intens en zij vonden elkaar, naast wederzijdse bewondering voor elkaars artistieke kwaliteiten, op vele terreinen: het communisme, de socialistische idealen van de Mexicaanse Revolutie (1910-1917) en de geboorte van een nationale Mexicaanse identiteit met passie voor de Mexicaanse culturen en geschiedenis vóór de Spaanse kolonisatie van het immense land in 1521. Samen vormden zij een intrigerend kunstenaarsechtpaar met een fascinerend oeuvre, gemaakt in een revolutionaire periode in de Mexicaanse geschiedenis.

In het najaar van 1953 ging de gezondheid van Frida Kahlo plots verder achteruit en moest haar rechterbeen, aangetast door koudvuur, geamputeerd worden. Enige tijd later liep ze een zware longontsteking op. Een week na haar zevenenveertigste verjaardag, op 13 juli 1954, kwam ze aan de gevolgen van een longembolie te overlijden, waarna ze volgens haar wens werd gecremeerd.

Frida Kahlo’s werk kreeg pas na haar overlijden de waardering die het verdient en ook haar status als feministische, vrijgevochten icoon die zich inzette voor de arbeidersklasse kwam pas later. Kahlo ging heel zelfbewust en uitgesproken om met haar meervoudige identiteit in haar leven en kunst. Ze past met haar leven en werk goed in het hedendaags feminisme, waarin speciale aandacht is voor intersectionaliteit: een opvatting waarbij wordt gepleit voor emancipatie op meer vlakken dan alleen gender.

Kahlo heeft 143 schilderijen nagelaten, waarvan 55 zelfportretten.Soms wordt zij de selfie-queen van de twintigste eeuw genoemd, omdat ze vooral bekend is om haar zelfportretten. Kahlo was een radicale, getalenteerde, gehandicapte, bi-culturele en biseksuele vrouw wiens nalatenschap wereldwijd nog steeds velen inspireert.