Claude Cahun was een Franse kunstenares en schrijfster, maar is vooral als fotografe bekend geworden. Haar werk heeft zowel politieke als uiterst persoonlijke ondertonen.

Claude Cahun werd geboren als Lucy Renée Mathilde Schwob. In verwijzing naar haar oudoom die schrijver was, nam ze in 1919 de gender neutrale naam Claude Cahun aan. Cahun groeide op in een welvarend, intellectueel gezin.

Haar vader was uitgever van het dagblad Le Phare de la Loire en haar oom was een Franse symbolistische schrijver en journalist die bevriend was met veel kunstenaars en intellectuelen. Cahun kreeg hierdoor de mogelijkheid om op jonge leeftijd te publiceren en kreeg toegang tot de avant-garde kringen in Parijs. Zij werd in grote mate beïnvloed door de surrealisten. Zo schreef Cahun vlak voor haar dood aan een vriend: ‘Al mijn hele leven ben ik in essentie altijd al surrealistisch geweest’.

In haar tienerjaren werd Cahun verliefd op illustrator Marcel Moore (geboren als Suzanne Malherbe). Nadat de vader van Cahun was gescheiden van haar moeder, trad hij in het huwelijk met de moeder van Marcel Moore. Zodoende werden de twee geliefden ook elkaars stiefzusters. De geliefden bleven hun leven lang bij elkaar en werkten samen aan publicaties, foto’s en fotomontages.

Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vertrokken Cahun en Moore naar Jersey. Nadat de Nazi’s op het eiland kwamen, traden ze in het verzet en gebruikten ze kunst als een middel om de bezetter te ondermijnen. In 1944 werd Cahun gearresteerd en werd ter dood veroordeeld. De straf werd echter nooit uitgevoerd. De behandeling in de gevangenis ondermijnde wel haar gezondheid en zij overleed in 1954. Zij ligt begraven op het kerkhof van Saint Brélade, Jersey, naast haar levenspartner Suzanne Malherbe.

Het leven van Cahun werd gekarakteriseerd door voortdurende rolwisselingen. Haar publieke identiteit was een levend commentaar op heersende opvattingen over seksualiteit, geslacht, schoonheid en logica.

Haar seksueel ambigue pseudoniem en androgyne zelfportretten weerspiegelen een revolutionaire manier van denken en creëren, van experimenteren met fotografie als uitdrukking van de werkelijkheid. De poëzie van deze beelden stelt genderrollen ter discussie en stelt vragen over de sociale en economische grenzen van de moderne wereld.