Keith Haring was een Amerikaans kunstenaar. De kunst die Haring maakte wordt soms popart genoemd, maar ook de termen graffiti-art en moderne kunst worden ook gebruikt. Zijn cartoonachtige schilderingen en tekeningen gingen onder andere over aids, seks, drugs en apartheid.

Keith Haring groeide op in Kutztown, Pennsylvania. Hij was de oudste van vier kinderen. Geïnspireerd door zijn vader die stripverhalen tekende, tekende ook Keith reeds op jonge leeftijd stripverhalen. Door boeken en musea maakte hij kennis met moderne kunst en het werk van Andy Warhol beïnvloedde hem.

Na het beëindigen van zijn middelbare studies begon hij zijn formele kunstopleiding in het Pittsburgh Arts and Crafts Center. Kort voor hij naar New York verhuisde, vond er in Pittsburgh Center of the Arts een tentoonstelling plaats van Warhols abstracte tekeningen. Dat werk toonde in een notendop de stijl die zijn handelsmerk zou worden.

Met zijn gewaagde, onmiskenbaar eigen stijl ontketende Keith Haring een revolutie in de kunst van de jaren tachtig. In New York, tijdens het conservatisme van Reagan, zag de openlijk homoseksuele Haring het als zijn missie om door middel van zijn kunst maatschappelijke misstanden aan de kaak te stellen. Hij nam stelling tegen de uitwassen van het kapitalisme en zette zich in voor nucleaire ontwapening, milieubescherming en gelijke rechten voor iedereen, ongeacht afkomst, huidskleur, religie of seksuele geaardheid.

Keith Haring was toonaangevend in de New Yorkse ‘down town’ gemeenschap van jonge schilders, performers en muzikanten die haar creativiteit ontleende aan de urban straatcultuur. Haring liet zich inspireren door graffiti, strips, muziek, dans en zowel de ‘hoge’ kunst als de ‘populaire’ cultuur. Haring beschouwde kunst als publiek recht en publiek bezit. De veel bekritiseerde commercialisering van zijn eigen werken op T-shirts, badges of stickers is een integraal onderdeel van zijn filosofie “Kunst is er voor iedereen”. De invloed van Haring op zijn generatie was enorm.

En hoewel zijn carrière slechts een decennium duurde, is het effect van zijn beeldtaal onverminderd.

In 1988 kreeg hij te horen dat hij aids had. In die periode gebruikte hij dat veel als onderwerp van zijn kunst en werd hij deel van de ACT UP campagne in New York City. Keith Haring overleed in 1990 aan de gevolgen van zijn ziekte.