Robin Rhode (1976) werd geboren in Kaapstad ten tijde van de Apartheid en groeide op in Johannesburg, waar hij studeerde aan Technikon Witwatersrand (nu University of Johannesburg) en South Africa School of Film, Television and Dramatic Arts.

In 2002 verhuisde hij naar Berlijn waar hij nu woont en werkt. Zijn werk is opgenomen in verschillende collecties als Centre Pompidou in Parijs, het Museum of Modern Art (MoMA) in New York en Johannesburg Art Gallery in Johannesburg.

Hij is een multidisciplinaire kunstenaar die een verscheidenheid aan visuele talen zoals fotografie, performance, tekenen en beeldhouwkunst gebruikt om verhalen te creëren die tot uiting komen in materialen zoals zeep, houtskool, krijt en verf. Toen Rhode net na de apartheid volwassen werd in Zuid-Afrika, werd hij blootgesteld aan nieuwe vormen van creatieve expressie, niet ingegeven door een politieke of sociale agenda, maar eerder door de geest van het individu.

De groeiende invloed van hiphop, film en populaire sporten op de jeugdcultuur, evenals de afhankelijkheid van de gemeenschap van verhalen in de vorm van kleurrijke muurschilderingen, moedigde de ontwikkeling van Rhode’s hybride straatgebaseerde esthetiek aan. Rhode is vooral bekend om zijn fotoserie die een enkele hoofdrolspeler documenteert die interactie heeft met muurschilderingen die de kunstenaar op openbare muren in Johannesburg en Berlijn schilderde.

In de opeenvolging van foto’s lijken de bewegingen van de acteur de tweedimensionale weergaven te veranderen, ruimte en tijd samen te drukken en het stedelijke landschap om te vormen tot een fictief storyboard.

Rhode’s werk combineert individuele expressie met bredere bekommernissen en maakt gebruik van illusie-technieken, een reeks historische en hedendaagse referenties en een mix van hoge en lage kunstvormen.  Rhode keert vaak terug naar zijn geboorteland Zuid-Afrika en creëert werk in de straten van Johannesburg. Er is gezegd dat een opvallend kenmerk van zijn werken is dat hij op een speelse en productieve manier sociale kwesties aanpakt, deze kwesties in zijn praktijk opneemt zonder ze te vereenvoudigen of te beoordelen.