Op de keukenvloer van een Thais-Chinees-Vietnamees wokrestaurant in een grote stad ligt een jonge man te kermen van de pijn. Zijn kies is rot, maar hij kan niet naar een tandarts omdat hij illegaal in het land verblijft.

De bewoners van de flats boven het wokrestaurant weten niets van wat zich in de keuken afspeelt. Net zoals de bewoners ook niets weten van het leven van hun buren, al eten ze allemaal in het wokrestaurant. Toch zijn hun levens meer verweven met de jonge illegale kok dan alleen via soep nummer 6: Thaise kippensoep met kokosmelk, Thaise gember, tomaten, champignons, citroengras en citroenblaadjes (pittig).

Ronald Schimmelpfennig is Duitslands meest gespeelde theaterauteur, in 2008 werd zijn Der Goldene Drache uitgeroepen tot ‘Stuk van het jaar’. In dit komische, grimmige en sprookjesachtige stuk schetst hij het beeld van een samenleving waarin iedereen in verbinding staat met elkaar, maar niemand elkaar kent.

De gebeurtenissen en illegale immigranten in de restaurantkeuken staan op de voorgrond. Daaromheen cirkelen de verhalen van zes vaste klanten bij het wokrestaurant. Maar op zeker moment blijken deze Europeanen door meer dan alleen eten verbonden te zijn met de illegale werknemers in de keuken. Het eten van een Thaise soep is niet zo onschuldig als het lijkt. Achter schijnbaar normale levens gaat een verborgen structuur van machtsmisbruik en uitbuiting schuil – economisch en seksueel.