Al jaren toont Naked Song Festival het neusje van de zalm op singer-songwriter gebied. Geniet een middag en avond lang van indie-folk, rauwe americana en andere akoestische parels.

Elke editie maken 20 tot 25 singer-songwriters hun opwachting op zes verschillende podia. Naast de beste nationale en internationale singer-songwriters omvat het programma ook Q&A’s en exclusieve signeer-sessies met verschillende artiesten. Bovendien zoekt het indie singer-songwriter festival graag de grenzen van het genre op en zet daarvoor speciale projecten op met diverse acts.

De programmeurs van het Muziekgebouw Eindhoven bieden je in samenwerking met de Effenaar elk jaar de mogelijkheid kennis te maken met de meest relevante singer-songwriters van dat moment: met veel aandacht voor upcoming talent en uiteraard de populaire, grote namen. Bij voorkeur in de puurste vorm: solo, ‘stripped down and naked’ oftewel… Naked Song.

Een greep uit het programma:

Met Run, Lucifer bracht de nog altijd piepjonge Zweedse singer-songwriter Adna (volledig Adna Kadic) al haar tweede album uit. De plaat bevat negen prachtige zwaar aangezette popliedjes met een donker randje. Omgeven door mooie pianoklanken en diepe elektronische elementen doet de muziek onbewust denken aan landgenote Lykke Li en de Deense Broken Twin.

De Ierse singer-songwriter James Vincent McMorrow heeft sinds zijn debuutplaat Early In The Morning langzaam maar zeker vele zieltjes gewonnen. Met zijn in 2014 verschenen opvolger won hij er nog een hoop bij want de McMorrow stapt af van voor hem bekende paden. Zijn tweede album kent invloeden uit de R&B en bevat zelfs elektronische elementen. Ondanks die vernieuwing botst het nieuwe album nooit met zijn waanzinnige debuutplaat. De loepzuivere falsetstem van McMorrow blijft alom aanwezig en maakt de Ier tot een graag geziene gast op vrijwel alle grote Europese festivals.

Dé belichaming van het originele Amerikaanse geluid is natuurlijk Pokey Lafarge. Die Mississippi sound. Authentieker krijg je ze niet. Pokey speelt geen ‘ouderwetse’ Amerikaanse muziek, hij leeft het. Zijn hele voorkomen doen je vermoeden dat je in een tijdmachine terecht gekomen bent en dat je in de jaren ’30 een Amerikaanse nachtclub bent ingewandeld. De film waarin je terecht komt blijkt alleen het echte leven te zijn, waarin Pokey Lafarge je muziek laat horen zoals die hoort te klinken. Roots, Americana, ‘early-jazz’, wat het ook is. Het is Pokey Lafarge en hij overtuigt vanaf de allereerste aanslag: dit is muziek zoals het ooit is bedoeld.