Wat ziet een schrijver als hij naar een film kijkt? Welke indrukken neemt hij mee uit een museum? Op welke manier zijn beeldende kunst, film en literatuur via de schrijver met elkaar verbonden? Iedere maand nodigt Schrijvers in het donker een schrijver uit om zijn of haar favoriete film te laten zien.

Vooraf gaan ze in gesprek over de invloed van beeld op het werk van de schrijver, en film in het bijzonder. Aan de hand van beelden en fragmenten vertelt de schrijver over de manier waarop kijken en schrijven en literatuur en film met elkaar zijn verbonden. Daarbij onthult de schrijver niet alleen iets over de praktijk als schrijver maar ook over de manier waarop literatuur en de visuele kunsten van elkaar verschillen en waarin ze elkaar overlappen en aanvullen.

Ditmaal geeft Maartje Wortel haar visie. Film van de avond Dogtooth, van Yorgos Lanthimos.

Dogtooth:
Twee ouders zijn wel heel erg overbezorgd voor het welzijn van hun drie kinderen. Om ze te beschermen tegen de boze buitenwereld mogen hun twee dochters en zoon het ouderlijk huis nooit verlaten; een grote houten muur om het huis moet daarvoor zorgen. Pas als ze volwassen zijn, zo wordt de drie voorgehouden, mogen ze naar buiten. En volwassen ben je als je je ‘hondentanden’ bent kwijtgeraakt, je hoektanden. Probleem: de drie, altijd klein gehouden, zijn in de twintig en dus eigenlijk al volwassen. Natuurlijk gaat dat mis en hoe!

Regisseur Yorgos Lanthimos vertelt geen schrijnend, realistisch verhaal, maar toont een absurde wereld met oog voor de meest bizarre details.

Maartje Wortel (1982) publiceerde aanvankelijk korte verhalen in literaire tijdschriften als De Brakke Hond en De Gids. In 2009 debuteerde zij met de verhalenbundel Dit is jouw huis, die bekroond werd met de Anton Wachterprijs. Twee jaar later verscheen haar eerste roman, Half Mens, en weer twee jaar verder het goed ontvangen IJstijd.

De gesprekken worden geleid door Basje Boer, schrijver en filmjournalist voor o.a. De Groene Amsterdammer.