Jeruzalem. Een devote jonge vrouw woont met haar man en kinderen bij het joodse kerkhof op de Olijfberg. Haar man is leraar en diep religieus. Hij zit altijd te schrijven of met zijn hoofd in de boeken. Als ze overdag alleen is, wandelt de vrouw op het kerkhof, de begraafplaats van zowel joden, christenen als moslims. Ze maakt een praatje met de Arabische grafdelver en met de toeristen.

Het frustreert de vrouw mateloos dat ze niet meer wordt begeerd door haar man. Overmand door eenzaamheid en verstoken van elke vorm van intimiteit sluipt ze stiekem het huis uit om op het kerkhof in het donker rond te dolen. ‘s Nachts is het kerkhof het territorium van dronken zwervers, prostituees en drugdealers. Als ze getuige is van een seksscène, is ze compleet van streek. Een nieuwe wereld gaat voor haar open. Een wereld die haar zowel afschrikt als aantrekt.

Nieuwsgierig naar het onbekende begint ze een dubbelleven te leiden. ‘s Nachts probeert contact te maken met de mensen die van alles doen wat met haar religieuze overtuiging in conflict is. Overdag probeert ze de normale, vrome huisvrouw te zijn. Totdat ze het uiteindelijk niet langer meer kan opbrengen.

Mountain geeft je aanvankelijk het onbehaaglijk gevoel van een levende vrouw die al voor de helft is begraven. Maar naar het einde toe wordt de de film steeds meer een warm pleidooi voor vrouwelijke begeerte, initimiteit en de behoefte aan sex. Hoeveel vrouwen zitten niet gevangen in een keurslijf van mannelijke dominantie?.

In Mountain neemt de gefrustreerde Tzvia zelf het heft in handen. Waarom, zo stelt de 37 jarige Israëlische regisseuse, zou het voor een vrouw, of eigenlijk voor elke vrouw, ongewoon zijn geïnteresseerd te zijn in sex? Mountain is een poëtisch en visueel sterk portret van een vrouw die uiteindelijk voor zichzelf opkomt.