Binnenkort kunnen patiënten en bezoekers van het Erasmus MC in Rotterdam genieten van een vijftal topstukken uit de beeldenverzameling van Museum Boijmans Van Beuningen. Afgelopen week is een geheime selectie beelden, allen mensfiguren, naar het naastgelegen ziekenhuis overgebracht. Dit sluit aan bij de dagelijkse praktijk van het ziekenhuis waarbij het menselijk lichaam centraal staat. Tijdens de feestelijke opening op 9 september worden de beelden onthuld.

In het kader van de grootscheepse renovatie en vernieuwing van Museum Boijmans Van Beuningen blijft een deel van de museumcollectie zichtbaar bij buurtmusea en instellingen onder de noemer: ‘Boijmans bij de Buren’. De tentoonstelling ‘Mensbeelden – Kracht & Kwetsbaarheid’ in het Erasmus MC is de zesde in de reeks van elf tentoonstellingen. Vier van deze vijf menssculpturen, allen uit de museumcollectie, zullen de overdekte tuin van het ziekenhuis sieren. Om welke vier sculpturen het gaat, blijft een geheim tot de opening.

De iconische metershoge gietijzeren reus ‘Grosse Geister (Figur Nr. 8)’ van kunstenaar Thomas Schütte heet de bezoeker van het Erasmus MC vanaf heden een warm welkom bij de RG 101H ingang (vlakbij het atrium). In het ziekenhuis, waar het menselijk lichaam hoofdzaak is, wordt met deze tentoonstelling de kracht en kwetsbaarheid van het lichaam gevierd. De voltallige museumcollectie van 151.000 kunstwerken, waarvan circa 3000 sculpturen, komt in 2021 bijeen in het dan te openen Depot Boijmans Van Beuningen, het eerste volledig publiek toegankelijke kunstdepot ter wereld.

Enkele honderden beelden van de 3000 sculpturen binnen de museumcollectie zijn volledige mensfiguren. Krachtige lichamen, gebroken lichamen, hyperrealistisch en abstract, helden en anonieme figuren. Van kunstenaars als Salvador Dalí, Giambologna en Ossip Zadkine. Als geen ander verbeeldt Auguste Rodin de expressie van het menselijk lichaam met ‘Pierre de Wissant'; een studie voor de staande figuur die onderdeel is van de ‘Burgers van Calais’, een beeldengroep ter nagedachtenis aan de beëindiging van de bezetting van Calais. Een ander bekend mensfiguur is ‘Seated Child’ van Duane Hanson: dit nors kijkende jongetje met een chocoladereep in zijn hand is levensecht en heeft menig bezoeker van zijn stuk gebracht.

De collectie sculpturen van het museum is zeer breed. Van Middeleeuwse christelijke taferelen als ‘Het laatste avondmaal’ van Adriaen van Wesel tot een zachte plastic wastafel van Claes Oldenburg. De ‘Badende Aphrodite’ was het eerste sculptuur dat in 1848 in de museumcollectie terecht kwam. Het oudste beeld in de collectie is de ‘Schrijdende Dionysus’, een anoniem gemaakt terracotta beeldje uit de tweede eeuw voor Christus. Imposant is het allergrootste werk, de ‘Waxing Arcs’ (De Wassende Bogen) uit 1980 van Richard Serra, twee stalen bogen van elk 3,6 meter hoog en 13,35 meter lang voorheen te zien in de zaal aan straatzijde die naar de kunstenaar is vernoemd: de Serra Zaal. Het kleinste object in de collectie is een paar tin-glazuren schoentjes uit de 19e eeuw: deze zijn per stuk slechts 3,9 x 3,5 x 9,3 cm klein.

Een van de meest excentrieke sculpturen is het werk ‘Monsieur et Madame’ (Meneer en mevrouw) uit 1969 van Joan Miró, een abstract figuur bestaande uit twee krukken dat voor veel discussies zorgt; want welke kruk stelt de man voor en welke de vrouw. Een van de meest kostbare en geliefde beelden in de collectie is ‘Petite danseuse de quatorze ans’ (Veertienjarig danseresje) van Edgar Degas. Er zijn vele fragiele sculpturen in de collectie van materiaal als handgeblazen glas, porselein, was, gips, piepschuim en zelfs haar en chocolade. Een van die fragiele beelden is het welbekende ‘Untitled (Manhole)’ (2001) van Maurizio Cattelan, een zelfportret van de kunstenaar als mannetje dat door een gat in de vloer naar boven gluurt, gemaakt met was, pigment, mensenhaar, weefsel en polyester. Het laatst toegevoegde stuk in de collectie is de door Ludwig Cauer gemaakte portretbuste van Franz Wilhelm Koenigs (1881-1941), geschonken door diens kleinzoon Floris Koenigs.